Kapela powstała w 2008 roku i jeszcze w tym samym roku wydała album „Black River”, który nominowany został do Fryderyka i nagrody Antyradia. Rok po entuzjastycznie przyjętym debiucie, nastąpiła premiera kolejnego wydawnictwa - „Black’n’Roll”, a za końcem 2010 roku do sprzedaży trafił „Trash”, krążek stanowiący kompilację utworów, które zostały zarejestrowane podczas sesji nagraniowych do wcześniejszych dwóch albumów, oraz trzech kompozycji nagranych podczas koncertu w klubie Stodoła. Był to ostatni przejaw działalności zespołu przed długą przerwą związaną z problemami zdrowotnymi wokalisty, Maćka Taffa.  

W 2018 roku, ku uciesze fanów ciężkiego grania, BLACK RIVER ogłosił wznowienie działalności i start pracy nad nowym krążkiem. Na początku 2019 roku nakładem Mystic Production ukazał się trzypłytowy box zawierający całą dotychczasową dyskografię BLACK RIVER pt. „Black Box”, a w kwietniu tego samego roku swoją premierę miał trzeci pełnowymiarowy album kapeli pt. „Humanoid”.

„HUMANOID” to każdy byt, którego kształt przypomina ciało człowieka. Jak obserwujesz świat dookoła, innych ludzi i samego siebie, nasze postawy i wybory, to w końcu zadajesz sobie pytanie, ile w nas jest człowieczeństwa, a ile tylko jego pozorów, takie zderzenie na linii Human-Humanoid. Kiedy nastąpiło zerwanie z pragnieniem wolności, a pojawiło się pragnienie posiadania nowości, za wszelką cenę, nawet kosztem samego siebie, uczuć, relacji z najbliższymi i w ogóle z drugim człowiekiem? I nie chodzi tylko o brutalne przejście z naiwnego „all you need is love” do „all you love is need”, ale o codziennie podejmowane kompromisy z własnymi uczuciami, własną naturą. To są pytania, które powstają kiedy masz szansę choć na chwilę zatrzymać się w tym piekielnym biegu donikąd, w którym każdy z nas uczestniczy – patrzysz na siebie i tak naprawdę nie wiesz, ile w tobie jest jeszcze człowieka… Chodzimy, jemy, nienawidzimy, zapominając w tym wszystkim, o wolności, jaka była naszym udziałem u zarania naszego gatunku. Ile jestem w stanie poświecić siebie dla iluzji bycia kimś ważnym – pięknym - pożądanym (wpisz co chcesz)? Wydaje ci się, że jesteś absolutnie wolny, niezależny i samostanowiący się? Ta płyta to takie nasze oczyszczenie, wyplucie ton brudów nagromadzonych gdzieś głęboko w nas, taki powrót do naiwności, która choć pogardzana i śmieszna jest dzisiaj niezwykle potrzebna, wręcz życiodajna. Takie naturalne i organiczne granie bez kalkulacji, ryzyka i analizy trendów. Dodatkowo grafika stworzona przez Mariusza Filipowicza dokładnie opisuje te nasze pytania, oddaje nasze nastroje. Wychodzimy z naszych ciemności i zadajemy sobie te pytania, nie nauczamy i nie wskazujemy – zadajemy pytania, bo możemy …. I chcemy” -Maciej Taff o "Humanoid"