To nie jest jeszcze czas wspomnień, to czas niedowierzenia, że za nami kolejny Przystanek Woodstock. Targają nami niesamowicie pozytywne emocje i na samą myśl o tegorocznych występach zespołów przechodzą nas ciary po ciele.

Kiedy zamykamy oczy mamy obraz Was – pięknych, uśmiechniętych, kolorowych. Macie tęczowe serca, głowy pełne kwiatów, radość i życzliwość w spojrzeniu. Dajecie szczęście tym, że jesteście sobą.

Akademia Sztuk Przepięknych to czas spędzony na wzruszeniach. Onieśmielaliście nas i naszych gości. Macie w sobie tyle niesamowitej ciekawości świata, zrozumienia. Nie boicie się zadawać pytań, nie wstydzicie się myśleć inaczej. I najważniejsze – szanujecie się nawzajem.
Podjęliśmy tyle ważnych i trudnych tematów – demokracja, wolność, bezradność, osamotnienie. Jesteście skarbem naszego kraju, jego najmocniejszym fundamentem.

Zamieniliście namiot w prawdziwy dom, a publiczność w jedną, wielką rodzinę.

Kiedy Bartłomiej Topa wyszedł przed Wami na scenę drgał mu głos – przyznał się, że ma tremę. Na Przystanku Woodstock był po raz pierwszy. Na konferencji podsumował festiwal słowami, które skierował do Jurka Owsiaka „Masz moją osobę”. Robert Biedroń powiedział, że chce by Polska była narodem Woodstockowym.

Pokazaliśmy, że potrafimy rozmawiać na ważne tematy, że Przystanek Woodstock nie jest wyłącznie miejscem zabawy.

Rozmawialiśmy m.in. o kondycji polskiego Sądu Najwyższego z Rzecznikiem Praw Obywatelskich – Adamem Bodnarem, Prezesem Sądu Jarosławem Gwizdakiem i Piotrem Kraśko. Mówiliśmy o autyzmie – to było jedno z piękniejszych momentów, kiedy publiczność w pewnym momencie przejęła prowadzenie spotkania – do mikrofonu podeszli rodzice dzieci z autyzmem, terapeuci, lekarze, pedagodzy. Przyjechali tu bo mieli coś do powiedzenia i chcieli się podzielić z resztą Woodstockowiczów.

Odwiedzaliście organizacje pozarządowe, poznawaliście ich upór i pasje zmieniania świata na lepsze. Jesteśmy pewni, że część z Was wróci do domu i już niedługo sama rozpocznie przygodę z wolontariatem. Podpisywaliście petycje, oglądaliście życie zwierząt na fermach za pomocą technologii, rozmawialiście o dostępie wody na świecie. Braliście też aktywny udział w warsztatach m.in. z origami, aktorstwa, capoeiry...

Na festiwalu nie zabrakło emocji związanych z muzyką. Na czterech scenach bawiliście się przez cały festiwal, śpiewając, klaszcząc,  skacząc i nawet ruszając w szalone pogo. Na Dużej Scenie usłyszeliśmy polskie i zagraniczne zespoły, które wzbudziły wiele emocji. Pogowaliście podczas koncertu Trivium, Projekt Parabelium czy Amon Amarth. Zebraliście się tłumnie pod Sceną i śpiewaliście wraz z Wilkami czy Hey, zastępując Roberta lub Kasię. Wręczone zostały również dwa Złote Baczki – dla Hey za wygraną w plebiscycie polskiego zespołu na Dużej Scenie oraz Nine Treasures za najlepszy zespół na Małej Scenie w kategorii zespołów zagranicznych.  

Mała Scena nie pozostawała dłużna – tam również wyręczaliście Oddział Zamknięty czy Lemon, bawiliście się przy polskich oraz zagranicznych zespołach, którym dziękowaliście pięknymi i głośnymi brawami. Zostawiliście wspomnienia w głowach artystów oraz malowaliście swoje.

Scena Viva Kultura wystartowała dzień przed samym Festiwalem i już wtedy zbierały się tłumy. Biła od Was ogromna energia. Zbieraliście się licznie przy niewielkiej scenie i wychodziliście poza namiot, malując ogromny uśmiech na twarzach artystów.Obok sceny bardzo chętnie jedliście w Pokojowej Wiosce Kryszny, na której jedzenie czekaliście cały rok.

O drugiej w nocy zakończyliśmy Najpiękniejszy Festiwal Świata. Uczestnicy warsztatów wystąpili wraz z Piotrem Bukartykiem i odśpiewali „Z Tylu Chmur”. Jurek podziękował Wam za przybycie na Przystanek Woodstock i podkreślał to, co dla nas najważniejsze – wasze bezpieczeństwo i bezpieczny powrót do domu. Wzruszający moment zakończył się późno w nocy, a Wy rozeszliście się z pięknymi wspomnieniami, mamy nadzieję, że spotkamy się za rok.

(Syla i Ola)